Altay cevizi, asıl vatanı Sibirya olan ve salkım ceviz ailesine ait bir ceviz türüdür. Bu ceviz türü, başka ağaçlarla aşılanarak elde edilmiş olup, ceviz ağacının meyvesinden üretilmektedir.

Altay ceviz fidanları, aşısız olup tohumdan yetiştirilmektedir. Bu ceviz türünün kökleri 30-35 metre derinliğe kadar uzanabilir. İlk üç yıl boyunca ceviz ağacının gübrelenmesi ve sulanması gerekmektedir. Mayıs ayının 15'inden başlayarak Ağustos 15'e kadar sulama yapılmalı, bu tarihten sonra ise sulama kesilmelidir. Üç yaşından sonra ceviz ağacı kendi suyunu temin edebildiği için sulama yapılmamalıdır. Altay cevizi, yerli cevizlere göre daha kısa boyludur ancak yeterli olgunluğa ulaştığında normal cevizlerden yaklaşık 100 kg daha fazla verim sağlamaktadır. Normalde boyu 5-6 metreye kadar uzamaktadır.

Altay ceviz ağacı, dördüncü yılında yaklaşık 25 kg ceviz vermektedir. Sekiz yılın sonunda ise verimi 150 kg'a ulaşmaktadır. Ancak dördüncü yılın sonunda ağacın boyunun 4 metreyi geçmesi gerekmektedir.

Yerli cevizler -25 ile 38 derece arasındaki sıcaklıklara dayanabilirken, Altay cevizi -38 ile 45 derece arasındaki sıcaklıklara dayanabilmektedir. Yerli cevizler, başka ceviz ağaçlarının çiçeğiyle tozlanırken, Altay cevizi kendi kendine tozlanabilme özelliğine sahiptir ve başka bir ağaca ihtiyaç duymaz. Kabukları ince olup iç kısmı bütün olarak çıkmakta ve randımanı %80'dir. Yağ oranı %45-%50 olup, bir kilo kabuklu cevizden 520 gr iç elde edilmektedir.

Meyve tutumu salkım şeklindedir ve 12, 14, 16, 18 ceviz şeklinde gruplar halinde oluşur. Altay cevizinin fidanlarının üç yıl boyunca toplanması zorunludur. Bunun sebebi, ağacın güçlenmesi ve dördüncü yılın sonunda meyve vermesidir. Meyveler, Eylül ayının 15'inde toplanmalıdır. Altay cevizinin diğer bir özelliği ise meyvelerini olgunlaştıktan sonra kendiliğinden dökmesidir, bu nedenle silkeleme veya çırpmaya gerek yoktur. Ceviz budanmak istemez ancak altıncı yılın sonunda meyvelerin ağırlığı nedeniyle dallarının kırılmaması için destek verilmelidir.

Altay ceviz ağacı, kıraç bir ceviz türüdür ve suyu sevmez. Ağacın kökü suya maruz kaldığında kuruyabilir. Tuzlu ve killi topraklar haricinde, taban suyu 5 metreye kadar olan bütün coğrafi alanlarda yetişmektedir. Ayrıca, deniz seviyesinden 200-1800 metre arasındaki rakımlarda da yetiştirilmektedir. Himalaya Dağları'nın belirli yüksekliklerinde bile yetiştirilebilir.

Fidanın boyu 1 metreye ulaştığında, ağacın kökü 2,5-3 metre uzadığı için sökümde kök sağlam çıkarılamamaktadır. Bu nedenle kıraç ceviz olma özelliğini yitirmektedir. Bu yüzden fidanın boyu 15-20 cm, kökleri ise 35-40 cm iken, toplam uzunluğu 50-60 cm iken dikilmelidir. Bu şekilde iyi verim almak daha kolay olacaktır. Köklerin çukura koyulurken dışarıda kalmamasına dikkat edilmelidir ve en önemlisi, üç yıl boyunca yabani hiçbir bitkinin ceviz kökünde barınmamasına özen gösterilmelidir. 10 litreden az olmamak şartıyla can suyu verilmelidir. Ağacın gövdesinin sağlıklı ve güçlü olması için ilk aylarda kökün etrafındaki filizler temizlenmelidir.